Ο καθένας μας έχει τη δική του εικόνα για την Ψυχική νόσο. Για τους περισσότερους, η ψυχική νόσος αντιπροσωπεύεται από εκείνο το παράξενο παιδί στο χωριό που έτρεχε συνέχεια και χωρίς λόγο, ταυτίζεται με εκείνη την κυρία που λέει όλη την ώρα παράξενα πράγματα, σχετίζεται με τον άλλο κύριο, που έχει εκείνο το φοβιστικό βλέμμα, «αποκαλύπτεται» με ρεπορτάζ της τηλεόρασης τα οποία μιλάνε (ή μιλούσαν) για ψυχιατρεία-φυλακές-τρώγλες, από περιστατικά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας (τύπου Κωσταλέξι) ή με ταινίες- …